hani deyim yerindeyse derlerler ya deyim yerinde mi bilmem ama ifadesizliğin en kör yerindeyim ben bu ara..
tam da gelmişken en sewdiğim mevsim sarı sonbahar..konuşamamak,göz yummak kanatan bir eylem aslında hoşgörüsüz fikirlere sığamazken..derin bir öfke kıpkırmızı olanından şu bir kaç tümceyi akıtan yürekten belki de; yaa ya daa hapseden önünü tıkayan söylenemeyenlerin! 
bana bi melodi lazım elimden tutup beni uykuya götürecek..
 12 Eylül' dönmüş gün;

Bu ülkede kuponlarla umut ve mutluluk tacirliği yapıldığından beri daha fazla gazete satılır oldu ancak okuma oranında pek bir değişiklik olmadı. Yetmiş iki parçalık yemek takımları bir kaç yüz taksitle ceyizlere girdi, silah icat oldu, Eylül geldi, on ikiyi vurdu... "Nitekim" bizi vuranlarsa paşa paşa ressam oldu... Sanatını ve demokrasisini sevdigimin ülkesi.

yadsınamazdı..                                                  mutlu geceleeerrr ütopik olsa da.