İzleyiciler

12 Ekim 2012 Cuma

Amores Perros


 Her iyi bir film ya da kitap sonunda hüzünleniyorum.İyi bir yasamın sonuna sahitlik etmek mi hüzünlendiren bilemiyorum..
Kendi hayatımla bağdaştırdığımda böyle bitmeyeceğine inanmaktan kaçındığım gerçeği belki de...
Yasam nedir(?) ya da yaşamak (?)
Bu sorgu içinde geçen çokça zamanlar,ve aslında yasamamıza engel zamanlar..
Hayat irili ufaklı incelik ve kırgınlıklardan oluşan koca bir bahçe.Tüm yaşamlar için böyle bu; ya da ben tüm insanlığa mal etmek istiyorum kime ne.
Bir yaratanı olmalı bu bahçenin,bahçıvanı (?)

     Elinde budama makasıyla bu soruyu bosluğa sormak zor ama daha zoru inceliklerle dolu çiçekleri seyrettiğim zamanın, kırgınlıkları büyütüp onlara odaklandığım zamandan
daha az olması..
Aslında bu yazı herkese veya hiçkimseye yazılan bir yaz(g)ı..Sunulan güzel zamanlara odaklanamayan bir ömrün yine unutulacak bir itirafı da sayılabilir..
     Evet hayatımdaki en iyi sey orada bulunman ve rebkli çiçeklere sahip bir bahçe için ektiğin tohumlardı.hayatımızdaki insanlara zorunluluklar yükleyip onları suçlamak
en kolayı;tıpkı yazarın dediği gibi.

     Bakıyorum bahçeme elimde bir budama makası ama bu kez içimdeki sen kırgınlık aşılayarak o renkli çiçekleri karartmama izin vermiyor..Sadece hüznüm var biraz sessizce bağır-
dığım içimdeki halini asla bastırmayacak.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder