Yazmak isteyip de yazamadığım -henüz yazamadığım demek daha yakışık alacak..içimde birikmiş öyle çok konu var ki..yasam hiç yasanası değil bu sıralar..ülkem kan kaybediyor..memleketim ayakta;allahtan ayakta..
Barış'ın (canım oğlum benim Barış'ımm) kardeşliğin hüküm sürdüğü bir memleket her dinin her mezhebin bir arada mutlu mesut yasadığı şehirdenim ben..Antakya benim memleketim..Medeniyetler Kenti ANTAKYA
fakat üzgünüm üzgünüz..kirli ayaklar hala orada..işbirlikçileri memleketim insanından geçiniyor..birileri onlara muhalif diyor ben aleenen şerefsiz teröristler diyorum..öylesine öfke doluyum ki..
-öfke iyi bir şey değil..ne farkım kalır ki onlardan (imza:iç ses)
Atam'ı sildiler mi gerçekten bunun bir söylentinden ibaret olduğunu diliyorum..yoksa o kadar zavallı bir halk mıyız ? İmam Hatipler diyor basbakan terörist yetiştirmedi die mi kapattınız..soruluyor peki yaa onca can yakan 37 tane aydına kıyan caniler Amerikan Kolejinde mi yetişti !
sonra bilinçle savaşım başlıyor çünkü mutsuzum ve mutsuzken aynı tepkileri verdirten zihnim ahh o kurnaz zihnim..yenebilirim onu..farkındayım çünkü; dur diyebilirim..kalkıp dans etsem mesela ? delilik dersiniz delilik bilincin altına düşmek midir bir uzman arkadaşımın dediği gibi o zaman bilgelik bilincin üstü..demek ki farkında olarak dans edersem bilgeyim demektir :)) saygılar uğurcum.
bu arada;telli duvarlı, boydan boya sürgülü kapılı,köşe kapmaca ve saklambaç oyununa uygun bir kör'ebe tarafından yönetilen ''eli her yerde'' bir eğitim süreci baslar her zamankinden farklı olarak..hayırlı uğurlu olsun dersem olur mu ki! ümit ediyorum işte......
